Producenci tradycyjnych filtrów stosują w swoich produktach materiały filtracyjne takie jak sznurki bawełniane, ziemię okrzemkowa, piasek czy węgiel. Głównym elementem systemu odwróconej osmozy, zwanego także RO, jest membrana, w której zastosowana jest półprzepuszczalna błona zatrzymująca mikroskopijne cząsteczki zanieczyszczeń rozpuszczonych w wodzie. Tylko molekuły H2O przechodzą przez membranę, natomiast woda zawierająca koncentrację zanieczyszczeń zostaje usunięta z systemu.

Woda produkowana metodą odwróconej osmozy jest tak czysta, że często porównuje się ją z wodą destylowaną. Jednak jest to woda lepsza pod względem smakowym i zawartości mikroelementów. Smak wody destylowanej jest mdły, niesmaczny. Przyczyną tego jest fakt, że podczas gotowania pozbywamy się rozpuszczonego w wodzie tlenu i dwutlenku węgla. Gazy te mają decydujący wpływ na smak wody. Przykładem tego może być fakt, iż wody górskie szczególnie bogate w tlen, należą do wód miękkich i zaliczane są do I klasy czystości. Dwutlenek węgla używany jest do gazowania wód mineralnych w celu poprawienia jej smaku. Ponadto destylacja wody nie usuwa wszystkich produktów chlorowania wody. Niektóre związki aromatyczne np. ropopochodne związki chloru, które mają niższy punkt wrzenia od wody, przechodzą z parą do wody oczyszczonej. W ten sposób nie pozbywamy się szkodliwych dla zdrowia ludzkiego związków.

Systemy PURICOM-AQUASAN mogą być konfigurowane do tych celów, ale ich instalacja wymaga konsultacji z działem technicznym, w celu uniknięcia niezgodności technologicznych i uzyskania optymalnych warunków pracy urządzenia. Systemy instalowane w niestandardowych warunkach (laboratoria, centra badawcze, itp.) bez konsultacji technicznej nie podlegają gwarancji.

Technologia ta była znana od dziesięcioleci, ale dopiero w 1962 roku wprowadzono ją do szerszego użytku, kiedy rząd Stanów Zjednoczonych zbudował zakłady produkujące 3000 litrów dziennie wody osmotycznej dla potrzeb militarnych. Od tamtego czasu powstało tysiące firm wykorzystujących metodę odwróconej osmozy do uzdatniania wody pitnej. Armia Stanów Zjednoczonych wykorzystała ponad 8000 membran w czasie operacji „Pustynna Burza” w 1991 roku. Na Bliskim Wschodzie technologia ta wykorzystywana jest do uzyskiwania słodkiej wody w miejscowościach nadmorskich pozbawionych naturalnych źródeł czystej wody.

Pierwotnie system ten został skonstruowany dla Marynarki Wojennej do uzyskiwania wody pitnej z wody morskiej, co było doskonałym pomysłem ze względu na jego niezawodność w „walce” z solą. Wykorzystywano go do usuwania soli z wody morskiej na membranach typu CA i PA. W celu sprostania wymaganiom stawianym wodzie pitnej skonstruowano membranę typu TFC. Membrana TFC w zależności od ciśnienia wody zasilającej, stężenia w niej jonów sodu i potasu, usuwa ponad 90% związków chemicznych. System odwróconej osmozy nadaje się idealnie dla ludzi mających problemy z wysokim ciśnieniem, którym lekarze zalecili dietę o małej zawartości soli.

Membrana usuwa z wody wszystkie mikroorganizmy, dzięki czemu uzyskujemy wodę sterylnie czystą. Dzieje się tak ze względu na nieproporcjonalnie mniejsze od bakterii i wirusów otwory znajdujące się w półprzepuszczalnej błonie, z której zbudowana jest membrana. Przy montażu należy jednak zachować sterylność z uwagi na możliwość wtórnego skażenia układu magazynującego wodę.

Odwrócona osmoza usuwa z wody niewidoczne zanieczyszczenia mające negatywny wpływ na walory smakowe i zapachowe napojów. Czysta woda intensyfikuje smak i zapach soków, kawy czy herbaty z uwagi na fakt przedostawania się przez membranę rozpuszczonych w wodzie gazów: tlenu, azotu, częściowo dwutlenku węgla.

Woda otrzymana w procesie odwróconej osmozy jest wyjątkowo wskazana dla dzieci, które są szczególnie narażone na szkodliwe związki zawarte w wodzie kranowej takiej jak chlor i jego chloro pochodne. Nie tylko jest ona wskazana do przyrządzania pokarmów, ale również do kąpieli niemowląt i dzieci, których – wrażliwa na chlor, chemikalia i sole wapnia występujące w wodzie wodociągowej – skóra może być narażona na podrażnienia i uczulenia będące początkiem poważnych chorób.

Higiena osobista – chlorowana i zanieczyszczona woda jest przyczyną wielu problemów z cerą. Zamiast stosować kosztowne półśrodki, w postaci kremów, czysta woda pozwoli zachować naturalną barierę ochronną skóry. Zdrowie – picie dużych ilości czystej wody jest ogólnie zalecane przez lekarzy dla zachowania zdrowia i sił witalnych, natomiast dla ludzi ze skłonnościami do tworzenia się kamieni w nerkach i woreczku żółciowym jest po prostu wymagane. Woda osmotyczna jest też szczególnie polecana wszystkim z osłabionym systemem odpornościowym. Gospodarstwo domowe – stosując wodę z urządzeń odwróconej osmozy ekspresy do kawy, czajniki, żelazka z nawilżaczem, naczynia kuchenne nie „zarastają” kamieniem.

W przypadku systemów ze zbiornikiem – należy sprawdzić czy nie jest zamknięty zawór dopływowy oraz czy zawór zbiornika nie jest zamknięty lub zbiornik nie jest pusty. Przy temperaturze wody w polskich sieciach wodociągowych, napełnienie pustego zbiornika może trwać ok. 4 godzin. Zbiornik ma pojemność roboczą do 11 litrów i zużycie takiej ilości wody w krótkim czasie może być przyczyną powyższego problemu. Oddzielną przyczyną może być brak ciśnienia w dolnej części zbiornika lub zużyty wkład szlifujący. Natomiast w przypadku systemów bez zbiornika – należy sprawdzić (przez odkręcenie kranu), czy jest ciśnienie w instalacji doprowadzającej wodę do mieszkania. Jeśli jest, powodem powolnego sączenia się wody mogą być zapchane filtry wstępne lub zużyta membrana.

Należy sprawdzić czy jest wystarczające ciśnienie w instalacji doprowadzającej wodę. Spadek ciśnienia ma wprost proporcjonalny wpływ na wydajność membrany. Im mniejsze ciśnienie wody, tym mniejsza produkcja oczyszczonej wody. Jeśli niskie ciśnienie w instalacji utrzymuje się stale, należy zamontować dodatkowo pompkę wspomagającą system. Dodatkowym problemem mogą być zużyte wkłady wstępnego oczyszczania i/lub zapchana membrana, jak również zbyt niska temperatura wody wodociągowej.

Przypadki takie są bardzo sporadyczne, ale mogą się zdarzyć w momencie przesuwania i przestawiania systemu lub gwałtownych zmian ciśnienia wody. Należy jak najszybciej odciąć dopływ wody do systemu, zamykając zawór doprowadzający i bezzwłocznie zawiadomić dystrybutora, od którego urządzenie zostało zakupione.

Nastąpiło prawdopodobnie uszkodzenie membrany, która straciła swoje właściwości hiperfiltracji i zużycie wkładów filtracyjnych. Należy zawiadomić natychmiast dystrybutora, który serwisuje system.

Najważniejszą czynnością gwarantującą prawidłowe i długoterminowe działanie urządzenia FRO jest jego regularne serwisowanie (czyli wymiana wkładów, pomiary ciśnienia i temperatury, itp.) Sugerujemy również całkowite opróżnianie zbiornika na czystą wodę co najmniej dwa razy w tygodniu. Pozwoli to utrzymać dobrą wydajność membrany osmotycznej oraz wydatnie przedłuży jej żywotność. Czystą wodę możemy wykorzystać nie tylko do picia, ale również do mycia twarzy, higieny intymnej, kąpieli niemowląt i dzieci, podlewania kwiatków, itp.

Zawór czterodrożny nie zamyka dopływu wody do membrany. Należy sprawdzić ciśnienie w sieci, które powinno być minimum 2,8 bar, jeśli ciśnienie jest mniejsze, należy zmienić konfigurację zgodnie z zaleceniami lub zamontować pompkę. Inną przyczyną może być ciśnienie poduszki powietrznej w zbiorniku. Ciśnienie jest zbyt małe poniżej 0,4 bar. Poduszka powietrzna działa jak sprężyna dociskająca zawór zwrotny. Ciśnienie powinno być w zakresie 0,4-0,6 atm. Inną przyczyną może być uszkodzenie zaworu czterodrożnego przez kawałek opiłka lub pył, który dostał się do układu podczas montażu. Wówczas należy wymienić zawór na nowy. Powodem może być także uszkodzona uszczelka membrany.

Zbiornik powinien być usytuowany nie więcej niż 3 m od wylewki w pionie, gdyż z każdym metrem ciśnienie wody podawanej z wylewki będzie malało o 0.1 atm w stosunku do ciśnienia w zbiorniku. Urządzenie może być montowane nawet do 10 m od zbiornika. Jednak należy uważać, aby nie odkształcić wężyka, który może ulec złamaniu, a w dalszej konsekwencji może dojść do przecieku i zalania.

Należy wyjąć wężyk ze złączką, uciąć wężyk prostopadle, uważnie włożyć na głębokość 9 mm w złączkę i następnie dokręcić ręcznie nakrętkę.

Nie wolno używać narzędzi przy dokręcaniu nakrętek, z uwagi na możliwość ich pęknięcia. Dokręcamy lekko. Dotyczy to także kolanek i trójników.

Niskie ciśnienie wody w sieci poniżej 2,8 atm lub zbyt duże ciśnienie powietrza w zbiorniku.

Systemy RO PURICOM-AQUASAN mogą pracować z ciśnieniem niższym niż 2,8 atm., ale dla zachowania odpowiedniej wydajności urządzenia należy zastosować pompę wspomagającą zamontowaną zgodnie z instrukcją, lub zmienić konfigurację urządzenia.

Należy zastosować reduktor ciśnienia, aby wyeliminować możliwość uszkodzenia systemu i ewentualnego zalania.

Gdy podczas montażu nie zachowano sterylności. Od strony wylewki, gdy nie dbamy o czystość w okolicy wylewki. Dlatego, aby wyeliminować możliwość występowania bakterii w układzie zalecamy przeprowadzenie dezynfekcji układu.

Bezwarunkowo należy wymienić wężyk, gdyż z upływem czasu nastąpi przeciek i może dojść do zalania.

Pocenie występuje przy dużej różnicy temperatur wody zasilającej i pomieszczenia, w którym zainstalowany jest system. Jest to zjawisko normalne, nie świadczące o złej pracy urządzenia. Aby uniknąć zamoczenia powierzchni, na której stoi zbiornik można podłożyć pod system plastikową podkładkę. Nie wykonanie tego zabezpieczenia może doprowadzić do spulchnienia płyty wiórowej szafki kuchennej i w konsekwencji do jej gnicia.

Nie dokonywano wymiany wkładów filtracyjnych, co doprowadziło do zapchania, deformacji membrany. Puszczono wodę o temperaturze powyżej 25oC, lub woda w membranie uległa zamarznięciu. Nie wypłukano wkładu węglowego. Jeśli nie wystąpiły powyższe okoliczności, prawdopodobnie twardość wody jest zbyt wysoka. Twardość wody wpływa na deformację membrany. Zalecamy zmiękczyć wodę. Nie można jednoznacznie określić powyżej jakiej twardości należy zastosować zmiękczanie. Zależy to od temperatury, ciśnienia, ilości pobieranej wody. Bezwzględnie należy zastosować zmiękczanie, jeśli twardość wody wynosi więcej niż 50oF. Jeśli zmiękczymy wodę do twardości powyżej 25oF niewątpliwie wpłynie to na przedłużenie żywotności membrany.

Nie można z uwagi na niesione zanieczyszczenia mechaniczne, które mogłyby uszkodzić przeponę pompy. Pompę montujemy zgodnie z instrukcją pomiędzy pierwszym a drugim korpusem. Pierwszy wkład dodatkowo amortyzuje uderzenia ciśnień podczas wyłączenia wody w sieci.

Nie można z uwagi na możliwość zniszczenia membrany, gdyż pompa podnosząc ciśnienie zwiększa je impulsowo. Skoki tych ciśnień mogą uszkodzić membranę, natomiast wkład zamontowany za pompą powoduje ich redukcję, wyrównanie.

Oryginalne restryktory dobierane są odpowiednio do typu membrany, temperatury i jakości wody w instalacjach krajowych. Zainstalowanie innego typu restryktora może spowodować zwiększenie odrzutu do ścieku.

Należy odpowietrzyć układ poprzez parokrotne naciśnięcie spustu wylewki przy zamkniętym zaworze odcinającym dopływ wody do zbiornika. Jeśli powyższe czynności nie przyniosą poprawy należy sprawdzić ciśnienie w zbiorniku.

Po wyjęciu wkładów i dokładnym oczyszczeniu uszczelki należy sprawdzić czy nie występują pęknięcia. Jeśli materiał wykazuje uszkodzenia mechaniczne należy wymienić go na nowy. Przed ponownym założeniem uszczelki należy ją posmarować wazeliną techniczną w celu uniknięcia zassania się korpusu obudowy.

Świadczy to o zapchaniu membrany pyłem węglowym pochodzący z wkładu węglowego. Aby uniknąć tego należy wypłukać wkład węglowy przed jego założeniem.

Źle przepłukana membrana. Należy ją płukać przez dwie godziny w celu wypłukania środka konserwującego. Patrz montaż systemów RO. Nie poprawnie włożona membrana w obudowę. Należy wyjąć membranę z obudowy, sprawdzić czy nie zostały uszkodzone uszczelki: w górnej części oraz dwie uszczelki w dolnej. Należy ponownie posmarować uszczelki wazeliną.

W celu połączenia wężyka z dowolną złączką należy go wcisnąć w złączkę do wyczuwalnego oporu na głębokość 11 mm i spróbować wyciągnąć wężyk. Zbyt płytkie wciśnięcie wężyka mimo oporu stawianego podczas próby wyciągnięcia go, może spowodować na połączeniu przeciek. W celu rozłączenia złączki należy docisnąć pierścień okalający wężyk do obudowy złączki i wysunąć go.

Łączenie elementów odwróconej osmozy odbywa się przy użyciu złączek typu Jaco. Rozmiary gwintu tych złączek są różne, ale najbardziej rozpowszechnione są 1/4″. Przy ich dokręcaniu należy pamiętać, aby nie przekręcić gwintu, dlatego nie zaleca się używania narzędzi. Przed zamontowaniem nakrętki gwint należy owinąć taśmą teflonową. Należy pamiętać, aby włożony przewód wystawał ze złączki, gdyż często w zestawach występują tulejki, które wkłada się w przewód. W takim przypadku wypchnięcie wężyka ze złączki przez ciśnienie nie jest możliwe.

Maksymalna temperatura pracy tych korpusów wynosi 50°C.

Typowa temperatura pracy wkładów węglowych zawiera się w granicach od 2°C do 45°C.

Tak, istnieją takie wkłady.

Na początku każdego układu jest wkład mechaniczny 10ľ. Następnie stosuje się wkład węglowy. Usuwa on chlor, który może niekorzystnie wpłynąć na membranę osmotyczną. Na koniec można zastosować wkład mechaniczny 5ľ.

Potrzebny jest do zmniejszania ciśnienia podczas wymiany wkładów. Dzięki niemu można usunąć powietrze z filtra.

Korpusy muszą być mocowane na płytce. Zalecane jest to ze względu na uderzenia ciśnienia jakie występuje podczas pracy filtra. W ten sposób można zmniejszyć do minimum zagrożenia uszkodzeniem mechanicznym.

Wkłady sznurkowe są wykonane z czystego sznurka polipropylenowego. Nawinięty jest on na rdzeń filtracyjny w ten sposób, że gęstość wkładu rośnie w kierunku rdzenia. Są one przeznaczone do wstępnej filtracji zawiesin i osadów, które mogą powodować uszkodzenia urządzeń grzewczych i gospodarstwa domowego. Zatrzymują zanieczyszczenia mechaniczne o grubości ziaren 5, 20 i 50 mikronów. Wkłady te są najnowszą generacją wkładów mechanicznych usuwających piasek, rdzę i inne osady znajdujące się w wodzie wodociągowej. Cechują się one ogromną chłonnością zanieczyszczeń. Włóknina ma konsystencję pianki zawierającej mikropęcherzyki. Dzięki temu powierzchnia kontaktu wody z masą filtrującą we wkładach o standardowych wymiarach jest rzędu powierzchni boiska piłkarskiego. Pianka polipropylenowa jest odporna na działanie chemikaliów i rozwój bakterii, a specjalna technologia produkcji zapewnia dokładną filtrację osadów o grubości od 1 do 50 mirkonów. W zależności od typu wkładu można filtrować zanieczyszczenia o wielkości 1, 5, 20 lub 50 mikronów. W odróżnieniu od wkładów ze sznurka, wkłady z pianki zapychają się. Powoduje to duży spadek ciśnienia, co jest znakiem do wymiany filtra. Są więc lepsze od wkładów ze sznurka.

Odwróconą osmozę uważa się za najskuteczniejszą metodę uzyskiwania krystalicznie czystej wody do picia. Ścieki z RO są ściekami obojętnymi. Nie ma konieczności ich regeneracji. Są filtrami absolutnymi o najmniejszej znanej porowatości. Uzyskiwana woda jest sterylna. Jakość tej wody nie zależy od jakości wody surowej, a jedynie od różnicy ciśnień.

W zależności od jakości wody i stopnia jej zanieczyszczenia cykle wymiany wkładów filtracyjnych wynoszą odpowiednio: filtry wstępne co 3-6 miesięcy filtr końcowy co 6 miesięcy membrana osmotyczna co 2-3 lata.

Pompę w systemie RO stosuje się jeżeli ciśnienie spada poniżej ciśnienia 2,8 bar.

Lampę UV należy zastosować jako zabezpieczenie przed wtórnym skażeniem wody. Promienie ultrafioletowe, w szczególności w zakresie długości fali 250-280 nm (tzw. promienie UV-C), mają właściwości bakteriobójcze niszcząc strukturę komórek bakterii. Woda poddawana naświetlaniu zostaje odkażona już po upływie 10-30 sekund, przy czym właściwości organoleptyczne nie ulegają zmianie. Istotnym ograniczeniem zastosowania tej metody jest rozpraszanie promieni, jeżeli w wodzie znajduje się zawiesina lub na ściankach występują osady węglanu wapnia. Ponadto, pomimo skutecznego odkażania brak jest długotrwałego działania bakteriobójczego i dlatego woda w krótkim czasie może ulec powtórnemu zakażeniu.

Filtr odżelaziający tzw. odżelaziacz. W zależności od przeznaczenia i wymaganej wydajność można stosować różne rodzaje filtrów odżelaziających.

Zastosowanie szybkozłączki typu Jaco eliminuje konieczność stosowania do połączeń taśmy teflonowej. Jednak należy pamiętać, aby wężyk wetknąć głęboko w otwór złączki. Jeśli włożymy wężyk za płytko to może dojść do wycieku. Aby rozłączyć przewód ze złączką należy obniżyć ciśnienie i przytrzymać na obwodzie szybkozłączkę, wówczas przewód będzie można łatwo wyjąć.

Są to dystrybutory wody, najczęściej z wbudowanym systemem RO. Dystrybutory wody są doskonałym rozwiązaniem potrzeb pitnej wody dla biur, urzędów, szpitali. Dostarczają nieustannie wysokiej jakości wodę za pomocą zintegrowanych systemów odwróconej osmozy. Możemy uzyskiwać zimną jak i gorącą wodę, a zastosowane elementy odporne są na korozję. Podłączenie systemu odbywa się jak w standardowym RO.

Filtr zmiękczający tzw. zmiękczacz. W zależności od przeznaczenia i wymaganej wydajności stosuje się różne typy zmiękczaczy.

Najlepszą metodą filtracji byłby system RO czyli osmoza. Posiada on dwa mechaniczne filtry wody (z włókniny polipropylenowej zatrzymujący zanieczyszczenia do 20 mikronów i do 5 mikronów ), filtr węglowy z łupin orzechów kokosowych i filtr z uszlachetnionym węglem aktywowanym.

Najlepszym byłby filtr odwróconej osmozy oraz lampa UV chroniąca przed wtórnym skażeniem wody.

System RO bez pompy może być oddalony od dystrybutora do 10 m.

Połączenia gwintowane w filtrach najlepiej jest uszczelniać taśmą teflonową.

W systemie RO nie musi być zbiornik. Jednak jest on zalecany do prawidłowej i komfortowej pracy systemu.

Wkłady węglowe zawierają specjalny, granulowany, drobnoziarnisty węgiel uaktywniany w procesie produkcji. Jest to węgiel o dużej zdolności adsorpcyjnej. Skutecznie usuwa chlor (w 99%) i szereg lotnych substancji organicznych znajdujących się w wodzie powodujących zły smak i zapach wody (98% rozpuszczalników chloro pochodnych i węglowodorów aromatycznych oraz 85% pestycydów chloro pochodnych i związków wielo aromatycznych). Zaprojektowane są tak, aby woda przechodziła przez całe złoże węgla zapewniając maksymalną adsorpcję zanieczyszczeń. Jeden gram węgla aktywnego ma powierzchnię 1000 m2. Węgiel ten nie może filtrować wód zanieczyszczonych mechanicznie o średnicy cząstek powyżej 10 mikronów. Cząstki o takiej wielkości powodują zapchanie centrów aktywnych węgla i spadek ich skuteczności. Wkłady te sprawdzają się przy usuwaniu chloru z wód o zawartości substancji koloidalnych i organicznych poniżej 200 mg/l.